Η Μαρία Βασιλείου Μονογιού, εκπρόσωπος του Λαϊκού Δικτύου Αλληλεγγύης, αναφέρει πως το Δίκτυο θέλει να επεκτείνει την δράση του πέραν της προσφοράς ειδών πρώτης ανάγκης.
Δηλώνει ότι θεατρικές ομάδες ήδη προσέφεραν θέσεις σε θεατρικές παραστάσεις σε άτομα που έχουν κοινωνικοοικονομικές δυσκολίες.
Επίσης, δηλώνει πως χωρίς την εθελοντική δουλειά της νεολαίας δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει το Δίκτυο.
Πιστεύει πως το κράτος πρέπει, πέραν του να υιοθετήσει μια πιο φιλολαϊκή πολιτική, να απλοποιήσει τις διαδικασίες των κρατικών υπηρεσιών για να είναι πιο προσβάσιμες.
Για την δράση του Λαϊκού Δικτύου Αλληλεγγύης, συζητήσαμε με την Μαρία Βασιλείου Μονογιού, εκπρόσωπο του Δικτύου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Voice International.
Ερώτηση: Ας ξεκινήσουμε με το ίδιο Δίκτυο Αλληλεγγύης. Ποιος ο σκοπός ύπαρξής του;
Μαρία: Το Δίκτυο λειτουργεί για περισσότερο από 10 χρόνια και προέκυψε λόγω των δύσκολων οικονομικών συνθηκών. Βέβαια, αρχικά ξεκίνησε με μια πληθώρα προσφοράς προς τον κόσμο, δηλαδή δεν περιλάμβανε μόνο τα πακέτα που δίνονται στις γιορτές. Περιλάμβανε κι άλλες υπηρεσίες, όπως υπηρεσίες δικηγόρων και ιατρών. Με το ΓΕΣΥ, πλέον δεν χρειαζόταν, δεν υπήρχε αυτή η ανάγκη.
Οι συνθήκες δεν βελτιώθηκαν, για να μην ασχοληθούμε με τα πακέτα τροφίμων και να ασχοληθούμε με κάτι άλλο. Συνεχίζουμε αυτές τις δράσεις κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, δηλαδή συλλογή τροφίμων και διάθεσή τους σε οικογένειες που κάνουν αίτηση, αφού δημοσιεύσουμε μια προκήρυξη ότι δεχόμαστε αιτήσεις από οικογένειες που δυσκολεύονται οικονομικά να ανταπεξέλθουν. Γίνεται μια αξιολόγηση με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια και ετοιμάζονται τα πακέτα. Αν μείνουμε στο τεχνικό κομμάτι είναι μια διαδικασία να εξασφαλιστούν προσφορές από παραγωγούς, υπεραγορές και από διάφορες εταιρίες, επίσης να εξασφαλιστούν τρόφιμα από κόσμο που έρχεται και μας φέρνει. Ο καθένας όπως μπορεί βοηθά. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι συλλογής των χρημάτων, δηλαδή στις κηδείες και σε γάμους, όπου κάποιοι αντί δώρο προτιμούν να προσφέρουν στο Δίκτυο Αλληλεγγύης και τα λεφτά αυτά χρησιμοποιούνται ειδικά για αυτό τον σκοπό.
Το νέο σχήμα του Λαϊκού Δικτύου, αναλάβαμε από τον Νοέμβρη, συνεχίζοντας από τους προηγούμενους που έτρεχαν το Δίκτυο, οι οποίοι έκαναν πολύ καλή δουλειά. Τώρα έχουμε διάφορες σκέψεις. Είμαστε στην φάση που θέλουμε να εκπονήσουμε ένα Σχέδιο Δράσης για να καλύψουμε κι άλλες ανάγκες, πέρα από την διατροφή και τις υπόλοιπες βασικές ανάγκες. Ήδη μιλήσαμε με κάποιες θεατρικές ομάδες, π.χ. ο Αντίλογος, ο οποίος μας είπε ότι θα μπορεί να μας παραχωρεί κάποιες θέσεις σε κάθε παράσταση για αυτά τα άτομα. Δεν είναι μόνο το φαγητό αλλά είναι και η καλλιέργεια και η μόρφωση τούτου του είδους. Και εμείς έτσι αγαπήσαμε το θέατρο, με τα τιμητικά κουπόνια της ΠΕΟ που έπαιρναν οι γονείς μας.
Ερώτηση: Για να στηθεί και να λειτουργήσει το Δίκτυο φαντάζομαι απαιτεί επιπλέον εθελοντική δουλειά. Πως είναι η συμμετοχή του κόσμου με τα χρόνια; Συνεχίζει να υπάρχει η θέληση για βοήθεια;
Μαρία: Υπάρχει ένα δίκτυο εθελοντών που βοηθά και στο να παραλάβουμε τα τρόφιμα από τους παραγωγούς και τις εταιρίες, αλλά και στο να στηθούν τα πακέτα. Όπως τις μέλισσες δούλευαν. Η πολλή δουλειά ήταν τις τελευταίες 2-3 μέρες, αλλά εδώ και ένα μήνα εξασφάλιζαν τα τρόφιμα, ο καθένας ότι μπορούσε. Μέχρι την τελευταία στιγμή προέκυπταν δυσκολίες και ανάγκες που έπρεπε να αναπληρωθούν. Υπάρχει διάθεση για προσφορά και πολλή θέληση και ιδίως από νεαρό κόσμο, που είναι πιο αυθόρμητος, πιο αγνός. Χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα μπορούσε να γίνει.
Ερώτηση: Από τον ίδιο τον κόσμο τον οποίο βοηθάτε, τι feedback παίρνετε σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει;
Μαρία: Δεν εξαλείφθηκε το πρόβλημα, υπάρχει. Ακόμα και στον χώρο που εργάζομαι ήταν δύσκολο να πείσω τους συναδέλφους μου, όταν ξεκινήσαμε να μαζεύουμε τα τρόφιμα, ότι υπάρχουν οικογένειες που τα έχουν ανάγκη. Η αντίδραση τους ήταν «Μα υπάρχει αυτό το πράγμα;, Υπάρχει σήμερα η ανάγκη για συλλογή τροφίμων; Υπάρχει κόσμος που πεινά;». Σιγά, σιγά πείστηκε ο κόσμος, το είδε και βοήθησε ο καθένας με τον τρόπο του. Για τον κόσμο που πιάνει τα πακέτα, επειδή ήμουν παρούσα και στην αξιολόγηση και στην παράδοση των τροφίμων, πρέπει να πω ότι για κανέναν από τους δεν ήταν αχρείαστα τα τρόφιμα. Ήταν διακριτό ότι έχουν ανάγκη και είναι μεγάλο το πρόβλημα στην κοινωνία μας. Είναι κρίμα να δίνουμε ακόμα αγώνες για τα βασικά.
Ερώτηση: Τι θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει για να υπάρχει κάτι πιο θεσμοθετημένο εκ μέρους του κράτους για να βοηθήσει την κατάσταση;
Μαρία: Πέρα από τις γενικές πολιτικές που θα έπρεπε να εξαλείψουν το θέμα από την ρίζα του, θεωρώ ότι πιο πρακτικό, ακόμα και αν είναι αδύνατο να συμβεί άμεσα, θα ήταν οι υπηρεσίες του κράτους να είναι πιο ευέλικτες και πιο άμεσες στην ανταπόκριση τους. Να μπορείς π.χ. να πάρεις τηλέφωνο και να τους ενημερώσεις πως κάποιος συμπολίτης έχει οικονομικές δυσκολίες και να μπορούν να ανοίξουν ένα Ταμείο και να ενισχύσουν οικονομικά. Να μπορούν να αντιμετωπίζουν άμεσα καταστάσεις. Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα και αν υπάρχει είναι πολύ μεμονωμένο. Έπρεπε να υπάρχει αυτή δυνατότητα για τις άμεσες ανάγκες, διαφορετικά κόσμος θα πεθαίνει από την πείνα μέχρι να αντιδράσει το κράτος.
Kallis Antounas-Voice International 2023
Related Posts
Risks grow for Mediterranean-bound migrants, according to a UN research
More migrants and refugees are embarking on dangerous journeys across Africa towards the southern shores of the Mediterranean Sea where Read more
Bitcoin dives below $54,000 to erase all gains of past 4.5 months
Cryptocurrency market see over $500B evaporating since mid-June when Bitcoin's price last hit $70,000 The price of Bitcoin dove below Read more
