Οι Alexis Sunder και Ezgi Akgurgen, μέλη του δικοινοτικού συγκροτήματος Island Seeds, λένε ότι ύπαρξη του συγκροτήματος είναι χάρη στο Σπίτι της Συνεργασίας και το «United by sound» project.
Μιλούν, επίσης, για το νέο τους άλμπουμ «Beginnings». Αναφέρουν ότι αντανακλά το μουσικό υπόβαθρο των μελών του σχήματος, με «ηλιόλουστες» και θετικές μελωδίες και στίχους που μιλούν για αυτοανακάλυψη, επικοινωνία και ξεπέρασμα των εμποδίων στη ζωή.
Αναφέρουν επίσης ότι «ζηλεύουν το Stray Cat»(στίχος από τραγούδι, ελλ. «Αδέσποτη Γάτα»).
Δήλωσαν ότι «υπάρχει κάτι το επαναστατικό στον τρόπο που οι αδέσποτες γάτες πλανιούνται στους δρόμους, σαν να τους ανήκει ο τόπος. Μετά προσπαθείς να αντικατοπτρίσεις τη δική σου ζωή και πόσο ελεύθερος ή όχι είσαι στην πραγματικότητα. Αυτή ήταν μια ενδιαφέρουσα αντίθεση για να εξερευνήσουμε.»
Σχετικά με την προέλευση του σχήματος, το νέο τους άλμπουμ, την έμπνευσή τους και πολλά άλλα, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τους Alexis Sunder και Ezgi Akgurgen, μέλη του Island Seeds, σε συνέντευξη που παραχώρησαν στο Voice International.
Ερώτηση: Ας ξεκινήσουμε με το ίδιο το συγκρότημα. Πείτε μου για την ιστορία του και την προέλευση του ονόματος…
Alexis: Μαζευτήκαμε για πρώτη φορά την άνοιξη του 2022. Στο πλαίσιο του εορτασμού των 10 χρόνων του Σπιτιού της Συνεργασίας. Έκαναν μια συναυλία εδώ στην νεκρά ζώνη και έχουν αυτό το έργο που ονομάζεται “United by sound”. Αυτό το έργο υποτίθεται ότι θα δημιουργήσει δεσμούς μεταξύ δημιουργών, μουσικών και καλλιτεχνών και από τις δύο κοινότητες. Έτσι, η ιδέα ήταν ότι ο συντονιστής του έργου Λευτέρης Μουμτζής, ο οποίος είναι αρκετά γνωστός στο νησί, επρόκειτο να συγκεντρώσει διάφορους καλλιτέχνες για μια συναυλία. Αλλά η χημεία ήταν τόσο δυνατή όταν γνωριστήκαμε. Βρεθήκαμε λοιπόν εδώ για καφέ και αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε λίγο. Ξεκίνησε η φάση τζαμάροντας ουσιαστικά, παίζοντας διαφορετικά πράγματα μαζί. Η χημεία ήταν τόσο δυνατή και υπήρχε μια πραγματικά όμορφη ατμόσφαιρα, που πολύ γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα πολύ πιο σταθερό σχηματισμό με κόσμο. Και μετά επίσης σε μια πιο στοχευμένη προσπάθεια ή προσπάθεια συγγραφής τραγουδιών και άλμπουμ.
Το ίδιο το όνομα προϋπήρχε πριν από εμάς. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ο Λευτέρης και το “United by sound” και το Σπίτι της Συνεργασίας έγραψαν ένα τραγούδι, με περίπου 40 καλλιτέχνες και από τις δύο πλευρές. Το τραγούδι λεγόταν «Time is ripe» και το ηχογράφησαν από τα σπίτια τους όταν υπήρχε απαγόρευση κυκλοφορίας. Και έτσι νομίζω ότι το ονόμασαν «Island Seeds» που συμβολίζει τους σπόρους της ειρήνης και της ελπίδας, υποθέτω. Νομίζω ότι αυτός ήταν ο σπόρος ας πούμε για να δημιουργήσει ο Λευτέρης κάτι πιο καθιερωμένο.
Ezgi: Για μένα η συμμετοχή στη δημιουργία του “Time is ripe” ήταν πολύ συναρπαστική. Γνώρισα τον Λευτέρη, διαδικτυακά, για πρώτη φορά και ένα σωρό άλλους μουσικούς, για τους οποίους δεν είχα ιδέα, ακόμα και εκείνους στη βόρεια πλευρά, που ζούσαν στο νησί και στο νότο. Σίγουρα συνέδεε καλλιτέχνες.
Alexis: Αυτό είναι. Σωστά; Δεν είχα ιδέα, δεν ήξερα κανέναν μουσικό από την άλλη πλευρά. Ζούσα στο εξωτερικό όμως, οπότε ήμουν έξω από αυτά. Αλλά ερχόμενος εδώ, δεν ήξερα κανέναν και ήταν πραγματικά μέσα από το “United by sound” και το Island Seeds που κατάφερα να το κάνω.
Ezgi: Πρέπει να ευχαριστούμε τον Λευτέρη.
Ερώτηση: Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου σας δίσκου και την παρουσίασή του την Τετάρτη. Τι να αναμένουμε από εσάς;
Ezgi: Είμαστε 7 άτομα, αρχικά 8, που ξεκινήσαμε να δημιουργούμε μουσική τζαμάροντας μαζί και πήραμε μια διαφορετική κατεύθυνση με τα επόμενα τρία τραγούδια. Αλλά νομίζω ότι μπορείτε να περιμένετε να ακούσετε το είδος του υπόβαθρου του καθενός, γιατί όλοι προερχόμαστε από διαφορετικά μουσικά υπόβαθρα. Έτσι, μπορείτε να περιμένετε να ακούσετε απλώς ένα μείγμα διαφορετικών ειδών, όπως το περιγράφει ο Αλέξης το «Mediterranean Soul», που έχει στοιχεία soul, funk στοιχεία ίσως εδώ κι εκεί, ψυχεδελικά στοιχεία. Έτσι, νομίζω ότι ο καθένας έφερε το δικό του γούστο και στυλ σε αυτό.
Αλέξης: Εννοώ ότι είναι ένα άλμπουμ με μοντέρνο ήχο, που το βρίσκω αρκετά ειλικρινές και πολύ γλυκό και είναι αρκετά θετικό. Αν ακούω τις μελωδίες, είναι όλες πολύ «ηλιόλουστες» μελωδίες. Οι στίχοι έχουν να κάνουν με την αυτοανακάλυψη, την επικοινωνία και το ξεπέρασμα των εμποδίων στη ζωή. Άρα, υπάρχει ένα θετικό μήνυμα χωρίς να κάνουμε κήρυγμα. Είναι ένα θετικό, ηλιόλουστο άλμπουμ που έχει σίγουρα κυπριακά στοιχεία αλλά και αρκετά «γουέστερν» ύφος. Κάνω αυτό το αστείο λέγοντας ότι είναι το άλμπουμ και η μπάντα, που αντικατοπτρίζει όλους μας. Είμαστε όλοι με τα μάτια μας έξω από το νησί, αλλά η καρδιά μας είναι πραγματικά αγκυροβολημένη στο νησί. Οπότε ο ήχος το αντικατοπτρίζει αυτό.
Ερώτηση: Βρίσκετε έμπνευση στην κοινή παράδοση;
Alexis: Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε τα τραγούδια, η διαδικασία ήταν περισσότερο «ας γνωριστούμε». Έτσι, προχωρήσαμε πέρα από το επίπεδο δικοινοτικής/κυπριακής ταυτότητας αρκετά νωρίς και κάπως βαθύτερα από αυτό σε πιο προσωπικές επαφές και προσωπικούς αγώνες. Για παράδειγμα, «ποια είναι η πραγματικότητά σου στο νησί;» ένα είδος πράγματος. Άρα υπό αυτή την έννοια όχι πραγματικά. Σίγουρα έχουμε εμπνευστεί από πράγματα στο νησί, όπως για παράδειγμα το «Stray Cat», όπου η έμπνευση είναι μόνο και μόνο από τις γάτες (γέλια). Εννοώ ότι είναι παντού. Επίσης, η πραγματικότητα της Πράσινης Γραμμής και της Νεκράς Ζώνης, αλλά αυτή τη στιγμή δεν θα έλεγα ότι η έμπνευση ήταν οι κυπριακές παραδόσεις. Δεν το αποκλείω στο μέλλον, αλλά ως πρώτη «αρχή» (γέλια, ομότιτλο άλμπουμ), νομίζω ότι η πηγή έμπνευσης ήταν διαφορετική. Ήταν περισσότερο σαν “εντάξει πώς μπορώ να μάθω περισσότερα για αυτό το άτομο;” και να γράψω ένα τραγούδι για το κοινό συναίσθημα, μπορεί να είναι διαφορετικά σενάρια αλλά η κοινή επεξεργασία τους μπορεί να είναι παρόμοια. Λοιπόν, αυτή ήταν η ιδέα.
Ερώτηση: Μιλώντας για το τραγούδι σας “Stray Cat”, μας είπατε για την προέλευσή του, αλλά και εσείς “ζηλεύετε την αδέσποτη γάτα”;
Ezgi: Εκατό τοις εκατό (γέλια). Ο Alexis, η Cemre κι εγώ είμαστε οι τρεις μεγαλύτεροι γατόφιλοι της παρέας και ναι, πάντα λέμε πόσο ζηλεύουμε όχι μόνο τις γάτες, αλλά και τα αδέσποτα σκυλιά, που μπορούν να περάσουν ελεύθερα τα σύνορα. Αλλά είναι και από την ταινία “Smuggling Hendrix”.
Alexis: Πέραν της πλάκας, φυσικά, υπάρχει κάτι το επαναστατικό στον τρόπο που οι αδέσποτες γάτες πλανιούνται στους δρόμους, σαν να τους ανήκει ο τόπος. Μετά προσπαθείς να αντικατοπτρίσεις τη δική σου ζωή και πόσο ελεύθερος ή όχι είσαι στην πραγματικότητα. Αυτή ήταν μια ενδιαφέρουσα αντίθεση για να εξερευνήσουμε.
Ερώτηση: Όλα τα τραγούδια σας είναι γραμμένα κυρίως στα αγγλικά. Να αναμένουμε είτε μια σύγχρονη εκδοχή ενός παραδοσιακού τραγουδιού είτε ένα δίγλωσσο ίσως τραγούδι στο άμεσο μέλλον;
Alexis: Καταφέραμε να στριμώξουμε μερικές εκφράσεις, τουρκικές και ελληνικές στο “Stray Cat”. Αυτή ήταν μια πολύ αστεία διαδικασία στο στούντιο. Δεν το αποκλείω, όμως. Για να είμαι ειλικρινής, αυτό το άλμπουμ δεν γράφτηκε με συγκεκριμένο στόχο στο μυαλό. Έτσι, νομίζω ότι το concept βγήκε αφού γράψαμε τα τραγούδια.
Ezgi: Ήταν πολύ φυσικό. Πήγε πολύ φυσικά σε εκείνο το σημείο όπου φτάσαμε, εκεί που είπαμε ότι θα ήταν διασκεδαστικό να τα προσθέσουμε(ελληνικά και τουρκικά). Δεν το αποκλείω όμως ούτε εγώ στο μέλλον.
Alexis: Νομίζω ότι εξαρτάται από το τι πυροδοτεί τη φαντασία, τη διάνοια και την έμπνευσή μας. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα πρώτο βήμα. Επικεντρωθήκαμε στα προσωπικά. Αλλά μπορώ να αισθανθώ ότι όλη η δικοινοτική κατάσταση βρίσκεται στο δωμάτιο. Είναι στην ατμόσφαιρα που δημιουργούμε. Δεν αποκλείω να υπάρχει κάτι που θα διασκευάσουμε. Δεν νομίζω ότι θα είναι τόσο ξεκάθαρο, ας πούμε όπως τους Monsieur Doumani ή κάτι τέτοιο.
Ezgi: Ναι, θα ήθελα να πω επίσης, και νομίζω ότι μιλάω για όλους μας, έχουμε τη δική μας μουσική ξεχωριστά ο καθένας έξω από τους Island Seeds. Προσωπικά δεν γράφω τούρκικα και ξέρω ότι η Cemre επίσης δεν γράφει, επομένως όλοι γράφουμε φυσικά στα αγγλικά. Λοιπόν, νομίζω ότι είναι και ο λόγος. Το 90% των στίχων είναι στα αγγλικά. Προσωπικά, θα είναι μια πρόκληση για μένα, αλλά σίγουρα θα μου άρεσε μια τέτοια πρόκληση.
Alexis: Νομίζω ότι υπάρχουν μπάντες που τα καταφέρνουν αρκετά καλά ήδη χωρίς εμάς, οπότε ίσως δεν είναι αυτός ο χώρος μας, στο μουσικό φάσμα του νησιού.
Ezgi: Αρκεί να ακούγεται φυσικό και ειλικρινές.
Ερώτηση: Από την εμπειρία σας από αυτή τη δικοινοτική συνεργασία, πιστεύετε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα για τους κατοίκους του νησιού και κατά πόσο η μουσική μπορεί να αποτελέσει δρόμο προς την ειρήνη στην Κύπρο;
Ezgi: Αυτό που κάνουμε, στον κόσμο μου τουλάχιστον δεν είναι κάτι καινούργιο. Κοιτάζοντας πίσω, είχα και άλλα παραδείγματα όπως ο Cahit Kutrafalı, που πάντα συνεργαζόταν με τον Μάριο Τακούση ή τον Στέλιο. Είχα και άλλα παραδείγματα στον κόσμο της μουσικής, όπου άνθρωποι συνεργάζονταν μεταξύ τους και από τις δύο κοινότητες. Λοιπόν, αυτό με έχει εμπνεύσει, οπότε 100% αυτό θα εμπνεύσει κάποιον άλλο. Κάπως έτσι το βλέπω εγώ. Είναι αναπόφευκτο κατά τη γνώμη μου.
Alexis: Νομίζω ότι και μόνο η ύπαρξή μας είναι και μπορεί να αποτελέσει έμπνευση αν ο κόσμος επιλέξει να τη δει με αυτόν τον τρόπο. Μπορείς να επιλέξεις να δεις τα πράγματα με διαφορετικούς τρόπους και να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα, αλλά νομίζω ότι το γεγονός ότι υπάρχει μια μπάντα που λειτουργεί πέρα από την Πράσινη Γραμμή και φέρνει μαζί μουσικούς και από τις δύο πλευρές είναι ήδη μια ενδιαφέρουσα πρόταση. Αν αυτό μεταφράζεται σε κάτι μεγαλύτερο, δεν το ξέρω. Ξέρω ότι η μουσική παίζει ρόλο, γιατί είμαστε άνθρωποι και η ανθρώπινη φύση υπαγορεύει την προσπάθεια επικοινωνίας και η μουσική είναι μια απολύτως υπέροχη μορφή επικοινωνίας. Έτσι, νομίζω ότι είναι επίσης το πόση πρόθεση κρύβεται πίσω από τέτοια πράγματα και πώς τα συνδέετε όλα μαζί. Αλλά νομίζω ότι η ουσία είναι αυτό που κάνουμε και νομίζω ότι ίσως για αυτό λειτουργεί τόσο καλά μέχρι τώρα, όπως είπα πριν προχωρήσαμε πολύ γρήγορα πέρα από τη δικοινοτική φύση που μπορεί να ακούγεται φανταχτερό ή καινοτομία και το καταλαβαίνω και το σέβομαι. Για εμάς, όμως, λέγαμε “εντάξει, είσαι απλώς ένας άλλος άνθρωπος, περνάμε τα ίδια πράγματα”. Και νομίζω ότι μόλις αρχίσεις να εστιάζεις στην ανθρώπινη αλληλεπίδραση, το ένας προς έναν, ένας προς δύο κλπ, δεν πρόκειται να πω ότι τα υπόλοιπα γίνονται θόρυβος, αλλά τότε η ουσία δεν βρίσκεται σε όλα τα άλλα. Η ουσία βρίσκεται σε αυτό το ένας προς έναν, που μας θυμίζει το ανθρώπινο στοιχείο.
Kallis Antounas-Voice International 2023
Related Posts
2024 could be world’s hottest year as June breaks records
Last month was the hottest June on record, the EU’s climate change monitoring service said on Monday, continuing a streak Read more
Patient in intensive care after balcony fall!
An individual named Abdullah Al MAMUN who lost his balance and fell 12 metres from the 4th floor of an Read more
